İyot Nedir?
Besinler ve su ile birlikte dışarıdan temin edilen eser elementlerden biri olan iyot; anne karnından itibaren yaşam boyunca vücudun büyüme, gelişme ve metabolizma süreçlerinin düzenlenmesinde etkindir. İnsan vücudunda toplam 15-20 mg civarında iyot bulunur. Diyetle alınan iyot duedonumdan emilir ve tiroid bezinde depo edilir. Tiroid hormonlarından tiroksin (T4) ve triiyodotironin (T3) sentezinde iyot kullanılır. Vücutta kullanılmayan kısmı ise idrarla dışarı atılır.
İyot Hangi Besinlerde Bulunur?
Gıdalardaki iyot miktarı; toprağın iyot içeriği, tarım uygulaması, mevsim ve balık türü gibi çeşitli nedenlere göre değişiklik gösterebilmektedir. Deniz ürünlerinden karides gibi beyaz etli balıklar, alabalık, deniz yosunu, et, yumurta, süt ve süt ürünleri iyot içeriği bakımından zengin kaynaklardır. Ayrıca patates, fasulye, hurma, havuç, ceviz, elma, çilek, cennet hurması ve karabuğday da az miktarda iyot içermektedir.
İyot Yetersizliği ve Hastalıkları Nelerdir?
İyot genellikle okyanus ve denizlerde iyodür olarak uçucu formda bulunur. Buharlaşarak atmosfere çıkar ve yağmur ile tekrar toprağa karışır. Ancak seller ve erozyon ile toprakta bulunan iyot azalmaktadır. Deniz yosunlarını ve deniz ürünlerini tüketenlerde yeterli oranda bulunurken iyot bakımından fakir toprakta yetişen besinleri tüketen toplumlarda iyot yetersizliği görülmektedir.
Tiroid hormonları insan vücudunda sinir sisteminin ve metabolik süreçlerin düzenlenmesinde rol alır. Başta beyin olmak üzere, çoğu organın erken büyümesi ve gelişmesinde belirleyici bir rol oynar. Beynin büyüme ve gelişmesi, fetal dönemde başlayıp doğum sonrası ilk üç yılda tamamlanır.
Özellikle gebelik ve emziklilik döneminde yeterli iyot tüketimi çok önemlidir. Annede görülen tiroid fonksiyon bozuklukları gebelik sürecini ve fetüsü olumsuz etkiler. Yenidoğanda ise ömür boyu sürecek bozukluklara sebep olabilir. Yenidoğan döneminde hafif ve orta derecede oluşan iyot eksikliği mental bozukluklara, guatra ve erken ölüme sebep olabilir. Fetal dönemde: yani bebeğin anne karnındaki yaşamında ise ölü doğum, düşük, sağırlık ve endemik kretinizm gibi konjenital bozukluk riskleri oluşabilir.
Yapılan bilimsel araştırmalarda; bebeklerde yenidoğan dönemlerinde iyottan zengin beslenme ile beyin gelişiminin sağlandığı ve tiroid fonksiyonlarının düzeldiği görülmüştür. Yetişkinlik de dahil olmak üzere yaşamın herhangi bir döneminde beslenme ile yeterli iyot karşılanmadığında gelişimsel ve zihinsel anormallik ortaya çıkmaktadır. Tiroid fonksiyonunda bozukluklarla birlikte en yaygın görülen tiroid hastalıklarından olan hipotiroidi ve guatr oluşumuna neden olmaktadır.
Yetersiz iyot alan toplumlarda, hipotiroid hastalığından kaynaklı mental fonksiyonları bozuk olan kişilerin daha fazla olduğu görülmüştür. Bu kişilerin karar verme ve girişim yeteneklerinin olumsuz yönde etkilendiği bildirilmiştir. Ayrıca toplumların ekonomik ve sosyal gelişimleri de olumsuz yönde etkilenmektedir.
İyot Eksikliği Nasıl Önlenir? Günlük Alınması Gereken İyot Miktarı Ne Kadardır?
İyot yetersizliği önlenebilir zeka geriliğinin en önemli belirtilerinden biri olarak görülmektedir. Türkiye’nin de içlerinde bulunduğu hafif ve orta derecede iyot yetersizliği olan ülkelerde tuzların genellikle iyotlu tüketimi sağlanmaktadır. Yetişkin bireylerin günlük alması gereken iyot miktarı 150 μg’dır. Sağlıklı, yeterli ve dengeli bir beslenme ile yetişkinlerin çoğu, iyot gereksinimlerini karşılayabilmektedir. Ancak gebelik ve emziklilik sürecinde ihtiyaç duyulan iyot miktarı arttığından hekim kontrolüyle mineral takviyesi yapılmaktadır. Bu süreçte sağlık profesyoneline danışılmadan herhangi bir takviye alınmamalıdır.
Yaş Grubu | Günlük Önerilen İyot Miktarı |
4 ay > bebekler | 40 μg |
4-12 aylık bebekler | 80 μg |
1-4 yaş arası çocuklar | 100 μg |
4-7 yaş arası çocuklar | 120 μg |
7-10 yaş arası çocuklar | 140 μg |
10-13 yaş arası çocuklar | 180 μg |
13 yaş < gençler ve yetişkinler | 150-200 μg |
Hamilelik ve emzirme dönemlerinde | 250 μg |
Dikkat Edilmesi Gerekenler
- Alerji veya intolerans nedeniyle balık ve süt ürünlerini tercih etmeyen bireyler iyot eksikliği riski altında olabilir. Özellikle vejetaryen ve vegan beslenen kişiler iyot bakımından zengin besinleri tüketmediğinden iyot eksikliği gözlenebilir.
- Aile bireylerinde guatr, hipotiroidi veya hashimato gibi otoimmün hastalık var ise erken teşhis için tiroid fonksiyon testleri ile vitamin, mineral düzeylerine bakılmalı ve günlük tuz tüketiminde aşırıya kaçmayacak şekilde iyotlu tuz tercih edilmelidir. DSÖ tarafından önerilen günlük tuz tüketimi 5 gr’dan az olmalıdır.
- Bazı tiroid hastalığı olan kişiler, iyodun emilimini engelleyen guatrojen besinlerin tüketimini sınırlandırmalıdır. (Guatrojen besinler: ıspanak, turp, brokoli, karnabahar, brüksel lahanası, şalgam, lahana, karalahana, soya, soya ürünleri vb.).
- İyot mineralinin aşırı tüketimi de zararlıdır. Günde 600 μg ‘dan fazla alınması tiroid fonksiyonlarını bozmaktadır.
- İyotlu tuz ışıktan uzak, karanlık yerde muhafaza edilmelidir. İyot ısıdan etkilendiği için ocağın altı kapatıldıktan sonra yemeğe tuz eklenmelidir.
- Tiroid hormonları sentezinde iyot mineralinin yanı sıra demir ve selenyum mineralleri de görev almaktadır. Dolayısıyla bu minerallerin alımı da yeterli ve dengeli bir beslenme ile desteklenmelidir.
Anıl, C., et al. (2019). Tiroid Hastalıkları Tanı ve Tedavi Kılavuzu-İyot Eksikliği Hastalıkları ve Türkiye’deki Durum. Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği, 104-118.
Andersson, M., de Benoist, B., Darnton-Hill, I., & Delange, F. (2007). Iodine Defi ciency in Europe: A continuing public health problem. World Health Organization, 1-61.
Bath, S., & Rayman, M. (2019). Iodine. The British Dietetic Association-Food Fact Sheet, 1-2.
Choudhry, H., & Nasrullah, M. (2018). Iodine consumption and cognitive performance: Confirmation of adequate consumption. Food science & nutrition, 6(6), 1341-1351.Eastman, C., & Zimmermann, M. (2018). The Iodıne Defıcıency Dısorders. Endotext, 1-52.
Karakaya, R. (2017). Tip 2 Diyabetli Bireylerde Diyetle İyot Alımı, Üriner İyot Atımı Ve Tiroid Fonksiyonları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Uzmanlık Tezi.
Sadeghi, L., & Jenzer, H. (2017). Iodine: Biochemistry, Deficiency and Application in Clinical Nutrition. The Canadian Journal of Clinical Nutrition, 1-9.
Zicker, S., & Schoenherr, B. (2012). The Role of iodine in nutrition and metabolism. Compendium: continuing education for veterinarians, 4.