Serebral palsi (cerebral palsy); gelişme sürecindeki beyinde, prenatal*, natal* ve postnatal* dönemde meydana gelen zedelenme sonucu, ilerleyici olmayan ancak yaşa bağlı değişiklik gösterebilen, kalıcı motor işlev kaybı, postür ve hareket yeteneğinde bozukluk olarak tanımlanmaktadır.
Serebral Palsi (SP) Belirtileri Nelerdir?
Görülen temel bulgu, motor işlev bozukluğu olmakla birlikte mevcut patoloji, beynin diğer kısımlarını da etkiler ve buna bağlı olarak; epilepsi, görme ve işitme bozuklukları, ortopedik bozukluklar, konuşma bozukluğu, mental retardasyon ve oral-motor disfonksiyonu ve bundan kaynaklı beslenme problemleri sıklıkla görülen durumlardır.
Serebral Palsi (CP) Görülme Sıklığı Nasıldır?
Ülkelere göre farklılık göstermekle birlikte serebral palsi insidansı* ortalama %0,2-0,3 olarak belirlenmiştir. 28 haftadan önce doğan prematüre bebeklerde ise bu oran, %1’e çıkabilmektedir. Türkiye’de ise serebral palsi insidansı %0,44 oranındadır.
Prematüre Bebeklerde Serebral Palsi
Tıptaki gelişmelere karşın serebral palsi insidansının yeteri kadar azalmamasının sebebinin, günümüz ilerleme ve teknolojisiyle prematüre ve çok düşük doğum ağırlıklı bebeklerin yaşatılabilmesi ve buna bağlı sağ kalım oranının artması olduğu düşünülmektedir. Çok düşük doğum ağırlıklı bebeklerde, en sık görülen nörolojik problem serebral palsi olmakla birlikte bu oran %6 ila 10 arasında değişmektedir. Serebral palsili tüm çocukların %40’ını prematüre doğan bebekler oluşturmaktadır.
Serebral Palsili Çocuklarda Malnutrisyon
Beslenme problemleri, bu çocuklarda bebeklikten itibaren başlayıp ömür boyu devam eden bir durumdur. Serebral palsili çocuklarda beslenme problemi görülme sıklığı %30-90 aralığında iken malnutrisyon görülme oranı %90’lara kadar çıkmaktadır. NASPGHAN* 2006 yılı raporuna göre; büyüme ve gelişme geriliği olan nörolojik engelli çocuklara verilen uygun beslenme desteğinin, sağlık ve yaşam kalitesini arttırdığını belirtmiştir.
Serebral palsili çocuklarda malnutrisyon çok sık görülmekle birlikte nedenlerini şöyle sıralayabiliriz;
- Besin alımında yetersizlik: Serebral palsili çocuklarda besin alımı daha kısıtlıdır. Ağız-el koordinasyonundaki problemler besin alımını olumsuz etkilemektedir. Çocukların büyük bir kısmı besin alımında bakım veren kişiye bağımlıdır ve açlık durumlarını belirtememektedir.
- Artan kayıp: Gastroözofajial reflü, özofajit, bulantı ve regürjitasyon* gibi sebepler besin reddine, besin alımında azalmaya neden olabilir ve enerji kaybında artış görülür.
- Metabolizmadaki değişiklikler: Serebral palsili çocuklarda, dinlenme enerji harcamasının aynı yaş ve ağırlıktaki çocuklara göre daha düşük olduğu belirtilmiştir.
- Oral-motor disfonksiyon: Malnutrisyonun en önemli sebeplerinden birisi oral-motor disfonksiyon olup serebral palsili çocukların %90’ını etkilemektedir. Yutma bozukluğu, emme fonksiyonunda yetersizlik, ağız kapanmasında zorluk, tükürük akması, çiğneme yeteneğinde azalma oral alımda azalmaya neden olmaktadır. Bazı öğünler 3-6 saate kadar uzamaktadır.
Serebral Palsili Bireylerde Beslenme Nasıl Olmalıdır? Nelere Dikkat Edilmelidir?
Serebral palsili çocuklarda beslenme durumunun saptanması önemlidir. Enerji gereksinimi, bireysel olarak; hastalığın seyri, şiddeti, tipine göre farklılıklar göstermektedir. Serebral palsili bireylerde BMH* üzerinde etki gösteren faktörler mevcuttur bunlar; ambulasyon* varlığı ve motor disfonksiyonun durumudur. Serebral palsili çocukların büyük bir kısmında BMH’ın, nörolojik olarak normal olan çocuklara göre daha düşük olduğu belirtilmiştir. Ancak bazı tiplerde, BMH’ın normal seyrettiği hatta artmış olabileceği de görülmüştür.
- Serebral palsili çocuklarda malnutrisyon taraması motor fonksiyonlar hangi beceri seviyesinde olursa olsun mutlaka 6 ayda bir yapılmalıdır.
- Epilepsi tanısı almış serebral palsili çocuklarda kullandıkları ilaçlar nedeniyle plazma folat, B12 seviyeleri düşebilir bu sebeple belirli periyotlarla gerekli kontroller yapılmalıdır.
- Serebral palsili çocuklar, metabolik kemik hastalıkları yönünden risk altındadır; ilaçlar sebebiyle D vitamini–kalsiyum matabolizması değişebilmektedir, sıkı bir takip gerekir.
- Yanlış beslenme programları kardiyovasküler hastalıklar açısından risk oluşturabilir. Beslenme programı yapılırken bu etmenler dikkate alınmalıdır.
- Yürüme engeli bulunan çocuklarda enerji gereksinimi azalacağından obezite riski artmaktadır. Beslenme programı düzenlenirken fiziksel aktivite durumu mutlaka göz önüne alınmalıdır.
- Oral alımı yetersiz olan çocuklar enteral beslenmeyle desteklenmelidir.
- Uzun süre enteral beslenen çocuklarda çiğneme fonksiyonunda gerilemeler görülebilir. Fizyoterapist eşliğinde çiğneme uygulamaları eğitimi alınmalıdır.
- Rehabilitasyon yardımı ile, çocuklara gövde ve uzuvların kontrolü arttıkça ambulasyon durumu düşmekte beslenme durumu iyileşmektedir.
- Serebral palside, beslenme problemlerinin multidisipliner bir yaklaşım gerektirdiği unutulmamalıdır, aileye ve bireye gereken eğitimler verilmelidir.
Serebral Palsili Çocuklarda Enerji Gereksinimi Nasıl Hesaplanır?
Serebral palsili çocuklarda enerji gereksinimi hesaplanırken kullanılan üç yöntem vardır:
Krick metodu’na göre enerji ihtiyacı (kkal/gün)=BMH x kas tonusu x aktivite faktörü+ büyüme faktörü şeklindedir.
- Boya göre hesaplama metoduna göre enerji ihtiyacı; motor disfonksiyonu olmayan çocuklarda 14,7 kkal/cm, motor fonksiyon bozukluğu olan ama yürüyebilen çocuklarda 13,9 kkal/cm, yürüyemeyen çocuklarda ise 11,1 kkal/cm olarak hesaplanır.
- Dinlenme enerji harcamasına göre enerji ihtiyacı (kkal/gün)= 1,1 x ölçülen dinlenme enerji harcaması olarak hesaplanır.
Natal: Doğum
Postnatal: Doğum sonrası
İnsidans: Belli bir bölgede belirli bir hastalığın yeni olgularının sayısı
NASPGHAN: Kuzey Amerikan Pediatrik Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme Komitesi
Regürjitasyon: Yenilen besinlerin ağıza gelmesi
BMH: Bazal metabolizma hızı
Ambulasyon: Ayağa kalkma, yürüme
Cengiz, E. (2018). Serebral Palsili Çocuklarda Beslenme Tipine Göre Motor Fonksiyonların Karşılaştırılması. Ankara.
Ceylan, M. (2012). Serebral Palsili Çocuklarda Beslenme Sorunları Ve Nutrisyonel Durumun Değerlendirilmesi (S. 3). İçinde Edirne: Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi .
Francesca Penagini, C. M. (2015). Dietary Intakes And Nutritional Issues İn Neurologically Impaired Children. Nutrients, 9400-9445.
Kangalgil, M. (2018). Serebral Palsili Çocukların Beslenme Durumunun Değerlendirilmesi. Güncel Pediatri, 68-94.
Niikee Schoendorfer, R. B. (2010). Micronutrient Adequacy And Morbidity: Paucity Of İnformation İn Children With Cerebral Palsy. Nutrition İn Clinical Care, 739-748.
Ünsal, N. (2010). Serebral Palsili Çocuklarda Beslenme Sorunları Ve Enerji Gereksiniminin Belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Billim Dergisi, 2.