Vejetaryen Diyet Nedir? Çeşitleri Nelerdir? Etkileri Nelerdir?

Vejetaryenler, hayvansal kaynaklı besinleri tamamen reddeden veya kısıtlı olarak tüketen beslenme tarzına sahip olup, sağlıklı yaşam düşüncesine ek olarak, birçok etik, ekonomik ve çevresel nedenlerle gün geçtikçe artmaktadır.

Vejetaryen Beslenme Türleri

Her yaştan bireyin tercih edebildiği vejetaryen beslenme tarzı, reddedilen ürünlere göre birçok türe ayrılmaktadır.

Yalnızca kırmızı etin reddedildiği; süt ve süt ürünleri, bal, yumurta ve beyaz etin belli bir sayıda tüketildiği vejetaryen beslenme türüdür.

İkincil hayvansal ürünlerin (yumurta, süt, bal) tüketilip, et çeşitlerinin tümünün reddedildiği vejetaryen çeşididir.

Bal, süt ve süt ürünlerinin tüketilip yumurta da dahil olmak üzere diğer hayvansal kaynaklı ürünlerin reddedildiği vejetaryen beslenme tarzıdır.

Yumurta dışında hiçbir hayvansal ürünün tüketilmediği beslenme türüdür.

Deniz ürünleri, yumurta ve süt ürünlerinin tüketildiği; kırmızı et ve tavuk etinin reddedildiği vejetaryen beslenme çeşididir.

Hayvansal kaynaklı ürünlerden sadece kümes hayvanlarının tüketildiği vejetaryen beslenme tarzıdır.

Kırmızı et, beyaz et, yumurta, süt ürünleri ve bal da dahil olmak üzere tüm hayvansal kaynaklı ürünlerin reddedildiği, ayrıca hayvanlar üzerinde denenen kozmetik ürünlerin de kullanılmadığı en kısıtlı vejetaryen beslenme türüdür.

Dipnot: Pisagor etik vejetaryenlerin başta gelenlerindendir. Vejetaryenliğin, tarihi belgelerden hareketle orfizm inancı ile milattan önce 5. yüzyılda Antik Yunan’da ortaya çıktığı ve vejetaryen beslenmenin 19. yy’a kadar Avrupa’da hızla yayıldığı bilinmektedir.
Vejetaryen Beslenmede Makro Besin Ögeleri

Protein Alımı: Proteinler, amino asitlerden* oluşan, büyüme için elzem* olan temel bir besin ögesidir. Bitkisel gıdalarda hayvansal gıdalara kıyasla daha düşük protein ve esansiyel* amino asit bulunmakta olup, bitkisel kaynaklı proteinlerin vücuttaki sindirilebilirlikleri daha düşüktür. İnsan vücudu tarafından sentezlenemeyen amino asitler olarak tanımlanan elzem amino asitler hayvansal kaynaklı gıdalarda daha ulaşılabilir iken, bitkisel kaynaklı gıdalarda sınırlı seviyede bulunmaktadır. Ayrıca bir aminoasit mısır, buğday ve pirinç gibi tahıllarda elzem iken; mercimek ve soya gibi baklagillerde başka bir aminoasit elzemdir. Dolayısıyla, birlikte tüketilen bitkisel besinlerin çeşitliliği arttırıldığında, bir besinde eksik olan amino asit başka bir besin ile telafi edilebilir.

Karbonhidrat Alımı: Karbonhidratlar, vücudun enerji ihtiyacını karşılayan birincil besin ögesidir. Sırasıyla en çok tahıllarda, daha sonra meyve ve sebzelerde bulunmaktadır. Vejetaryenler, tahıl, meyve ve sebzeleri, karışık beslenen bireylere kıyasla daha fazla tüketmektedir. Dolayısıyla daha fazla posa alımı ile kardiyovasküler hastalık riski azalırken, kan şekeri daha kontrol edilebilir hale gelmektedir. Günlük diyet içeriğinin %50-60’ı karbonhidratlardan gelmelidir. Bu oran aşıldığında alınan karbonhidrat fazlasının vücutta yağ olarak depolanacağı unutulmamalıdır.

Yağ Alımı: Diğer makro besin ögelerine kıyasla en yüksek kalorili besin ögesi olan yağlar, doymuş ve doymamış yağlar olmak üzere iki gruba ayrılmaktadır. Doymuş yağlar, hayvansal kaynaklı olan kuyruk yağı ve diğer katı yağları içermekle beraber, fazla tüketimi kolesterolün yükselmesine sebep olabilmektedir. Doymamış yağlar ise daha çok bitkisel kaynaklı olup (ayçiçek yağı, soya yağı, zeytinyağı), dengesiz tüketimi özellikle çocuklarda görme fonksiyonuna ve sinir sistemine etki edebilmektedir. Balık tüketmeyen vejetaryenler, omega-6/omega-3 dengesini sağlamak için; omega-6 içerikli yağ çeşitleri (ayçiçek yağı, mısırözü yağı vb.) yerine omega-3 içerikli yağ çeşitlerini (ceviz, kanola yağı vb.) tercih etmelidir.

Vejetaryen Beslenmede Mikro Besin Ögeleri

B12 Vitamini Alımı: B12 vitamini yalnızca hayvansal kaynaklı besinlerde bulunup, özellikle veganlarda B12 vitamini eksikliği ciddi boyutlara gelebilmektedir. Eksikliği megoblastik anemi*, nörolojik bozukluklar gibi ciddi sorunlara yol açmaktadır.

B2 Vitamini Alımı: Süt ve süt ürünleri, kurubaklagiller, yeşil yapraklı sebzeler ve yumurta, B2 vitamininden zengindir ve veganlarda eksikliğine en sık rastlanan vitaminlerdendir. Diyet, B2 ile desteklenmiş kahvaltılık tahıllar ve soya gibi ürünlerle güçlendirilmelidir.

Demir Alımı: Et ve et ürünleri önemli bir demir kaynağı olmakla beraber hayvansal kaynaklı demir, bitkisel kaynaklı besinlerde bulunan demire kıyasla daha iyi emilmektedir. Vejetaryen diyetler, sebze-meyve temelli olduğundan dolayı da bu diyetlerde demir emilimini engelleyebilecek fitat*, polifenol* ve fazla kalsiyum alımı gibi diyet etmenli engeller bulunmaktadır. Kalsiyum alımı ile demir alımı oranı birbirine yakın olmalıdır, aksi halde birbirlerinin emilimini engelleyebilmektedir. Demir emilimini destekleyici ve sebze-meyve temelli olan başka bir etken ise askorbik asittir*. Askorbik asit demir emilimini desteklese de; pişirme, saklama aşamalarında askorbik asit kaybı olmaması için uygun yöntemler kullanılmalıdır.

Vejetaryenler için iyi birer demir kaynağı olan; kuru meyveler, kurubaklagiller, yumurta ve soyanın emilimini en yüksek seviyeye çıkarmak için, C vitamininden zengin (portakal, mandalina, domates, brokoli) besinlerle birlikte alınmalıdır. Ek olarak; fitat içerikli çay, kahve, kola gibi içeceklerin tüketiminin öğün öncesi ile 1 saat, öğün sonrası ile 2 saat arası olmalıdır.

Vejetaryen Beslenme ve Sağlık İlişkisi

Sebze-meyvelerin enerji yoğunluğunun diğer besin gruplarına kıyasla (et, süt vb.) daha düşük olduğu bilinmekle beraber, yapılan çalışmalar; başlangıçta ağırlık kaybını, sonrasında ise kilo korunmasını bitki bazlı beslenme ile ilişkilendirmektedir.

Birçok hastalık için risk faktörü olan diyabet, sağlıklı beslenme ve spor ile kontrol altına alınabilmektedir. Bu süreçte de vejetaryen diyetin; yüksek lif, c vitamini, beta karoten* içeriğinin diyabeti önleyen faktörler arasında olduğu saptanmıştır.

Koroner kalp hastalığı oluşumunda; yaş, cinsiyet, fiziksel aktivite, sigara bağımlılığı gibi birçok faktör rol almaktadır. Ayrıca meyve-sebzelerin içerdiği lif, antioksidan bileşenler ve vitamin-minerallerin, kardiyovasküler hastalıkları önlediği yönünde birçok çalışma bulunmaktadır. Yapılan bu çalışmalar, sebze-meyve tüketiminin enflamasyon* belirteçlerini azalttığını, trombosit agregasyonunu* önlediğini ve kan damarlarını genişlettiğini göstermektedir.

Vejetaryenlerde genel olarak düşük görülen kan basıncının, normal beslenmeden vejetaryen beslenmeye geçen bireylerde de düştüğü görülmektedir. Bir çalışmada, günde en az 5 porsiyon sebze-meyve tüketiminin normal kan basıncı değerlerini beraberinde getirdiği gözlemlenmiştir.


Beden kitle indeksi: Bireylerin yaşına ve boyuna göre ağırlıklarının durumunu ölçmek için kullanılan bir yöntem

Amino asitler: Proteinlerin temel yapı taşı

Elzem: Gereklilik

Esansiyel: Vücudun kendi üretemediği, dışarıdan alınması gerekli olan

Megoblastik anemi: B12 vitamini ve folik asit yetersizliği

Fitat (Fitik asit): Mineralleri bağlayarak emilmelerine engel olan asit

Polifenol: Antioksidan özellikli bitki bileşeni

Askorbik asit: C vitamini

Beta karoten: Antioksidan özellikli A vitamininin öncül bileşeni

Enflamasyon: İltihap

Trombosit agregasyonu: Kan damarlarının hasarlanması sonucu oluşan kümeleşme


Boeing, H., Bechthold, A., Bub, A., Ellinger, S., Haller, D., Kroke, A., . . . Watzl, B. (2012). Critical Review: Vegetables and Fruit in the Prevention of Chronic Diseases. Eur J Nutr, 637-663.

Hu, F. B. (2003). Plant-based Foods and Prevention of Cardiovascular Disease: an Overview. Am J Clin Nutr, 544–551.

Hurrell, R., & Egli , I. (2010). Iron Bioavailability and Dietary Reference Values. Am J Clin Nutr, 1461–1467.

Karabudak, E. (2012). Vejetaryen Beslenmesi. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı.

Lee, Y., & Park , K. (2017). Adherence to a Vegetarian Diet and Diabetes Risk: A Systematic Review and Meta-Analysis of Observational Studies. Nutrients, 3-11.

Tunçay Son, G. Y. (2016). Biyoetik Çerçevesinde Vegan ve Vejetaryenlik. T.C. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Sosyal Çevre Bilimleri Anabilim Dalı.


Exit mobile version