Hurmik (Hurma Topları) Tarifi

Tatlıya kim hayır diyebilir ki? Peki tatlı ihtiyacınızı yüksek şekerli ve yağlı besinlerle karşılamak yerine, sağlıklı bir alternatifle karşılamaya ne dersiniz? Denemeye hazır mısınız, eminim bu hurmiklere bayılacaksınız 🙂

Hurma: Hurma ağacı (Phoenyx dactylifera L.), kış aylarında yaprağını dökmeyen ve boyu 30 metreye ulaşabilen bir ağaç türü olup, özellikle Kuzey Afrika bölgesinde yaygın olarak yetiştirilmektedir. Hem beslenme açısından, hem de terapötik* açıdan önemli olan hurma; içeriğinde zengin şekerler, vitaminler, mineraller ve lifler bulundurmaktadır. Bazı hurma çeşitlerinde, meyve şekeri içeriğinin %88’ine ulaştığı görülmektedir. Dolayısıyla hurma, yüksek enerjili bir gıda kaynağı olarak kabul edilmektedir. Ayrıca hurma meyvesi, fazla oranda polifenolik bileşikler içermekle birlikte, antioksidan ve antimutagenik* özelliklere sahiptir.

CevizPomolojik* açıdan bakıldığında ceviz (Juglans regia L.), sert kabuklu meyve olarak kabul edilmektedir. İçeriğinde omega-3 yağ asidi, alfa-linolenik asit (ALA) bulunan ceviz; “superfood”* olarak ifade edilir. Aynı zamanda fitokimyasallar, antioksidan polifenoller ve fiber de içermektedir. Ceviz, meyve ve sebzelere göre iki kat daha fazla fenolik bileşik içeriğine sahip olup, aynı zamanda yüksek konsantrasyonda antioksidan içermektedir.

Hurmik (Hurma Topları) Tarifi (4-5 Kişilik, 10 adet)

Malzemeler:

Süslemesi için:

Hazırlanışı:

Afiyet olsun 🙂

1 adet “Hurmik”in besin değerleri:

CHO
(g)
Na
(mg)

I
(µg)

Vit. A
(µg)
19,61 1,56 0,37 1,72
Protein
(g)
K
(mg)
F
(µg)
Vit. C
(mg)
1,44 200,22 7,4 0,83
Yağ
(g)
P
(mg)
Fe
(mg)
Vit. B³
(mg)
2,37 40,93 0,77 0,68
Kalori
(kkal)
Ca
(mg)
Mg
(mg)
Lif
(g)
107,34 26,44 23,38 3,05

 


Terapötik: Tedavi edici etki
Antimutagenik: Mutasyonu önleyici
Pomoloji: Çeşit bilimi, meyveleri belirli özelliklerine göre birbirinden ayırt etmeye yardımcı olan bilim
Superfood: Süper besin

AbdelhakMansouri, et al. (2005). Phenolic profile and antioxidant activity of the Algerian ripe date palm fruit (Phoenix dactylifera). Food Chemistry, 411-420.
Al-Shahib W. (2003). The fruit of the date palm: its possible use as the best food for the future? Int J Food Sci Nutr., 247-259.
Halvorsen BL, et al. (2006). Content of redox-active compounds (ie, antioxidants) in foods consumed in the United States. Am J Clin Nutr., 95-135.
Hayes D, et al. (2016). Walnuts (Juglans regia) Chemical Composition and Research in Human Health. Crit Rev Food Sci Nutr. , 1231-41.
Kamil Karut. (2005). Akdeniz Bölgesi’nde yeni bir Hurma ağacı (Phoenyx dactylifera L.) zararlısı: Rynchophorus ferrugineus (Olivier, 1790) (Coleoptera: Curculionidae) . Türk. entomol. derg., 295-300 .
Mohammad Zakir Hossain, et al. (2014). Chemical Composition of Date–Pits and Its Potential for Developing Value–Added Product – a Review. Pol. J. Food Nutr. Sci.,, 215-226.
Pellegrini N, et al. (2006). Total antioxidant capacity of spices, dried fruits, nuts, pulses, cereals and sweets consumed in Italy assessed by three different in vitro assays. Mol Nutr Food Res. , 1030-8.
Safder Bayazit, et al. (2016). Türkiye’de Ceviz (Juglans regia L.) Araştırmaları. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 169-179.
Souhail Besbes, et al. (2004). Date seeds: chemical composition and characteristic profiles of the lipid fraction. Food Chemistry, 577-584.
Vayalil PK. (2002). Antioxidant and antimutagenic properties of aqueous extract of date fruit (Phoenix dactylifera L. Arecaceae). J Agric Food Chem., 610-7.


Exit mobile version