Börülce Nedir? Çeşitleri Nelerdir? Faydaları Ve Zararları Nelerdir?

Besinin Adı
Türkçe: Börülce
İngilizce: Black Eyed Pea
Latince: Vigna unguiculata

Vatanı ve İklimi:
Börülcenin ana vatanı Hindistan, Güney Asya ve Afrika’dır. Ülkemizde ise daha çok Ege bölgesinde; en çok Isparta, Muğla ve Manisa’da daha sonra İzmir, Çanakkale, Denizli ve Balıkesir’de ve ayrıca Hatay ve Antalya’da yetiştiriciliği yapılmaktadır. Börülce; tek yıllık bitki olup, sıcak/ılıman iklimlerden hoşlanmaktadır. Yüksek sıcaklığa ve kuraklığa karşın dayanıklıdır. En iyi sıcaklık değeri 20-30 derecedir.

Bitkisel Özellikleri:
Taze börülcede %15-20 kuru madde ve %80-85 su bulunmaktadır. Kuru maddenin %20-30’u proteinlerden meydana gelmektedir. En yüksek bitki boyuna sahip sarı göbek iken, en düşük bitki boyuna sahip olan çeşidi karnıkaradır. Börülcenin yaprağı, parlak ve pürüzsüzdür. Kabuğu ise silindir şeklinde, yassı, dolgulu, ince ve uzundur. Olgunlaştıkça rengi sararan börülcenin tazesi koyu yeşil renktedir.

Yerel popülasyon (Akkız): Dane rengi kirli beyaz, siyah renklidir. Orta irilikte ve silindir şekline sahiptir.
Sarı Göbek: Dane rengi kirli beyaz, göbek bağı etrafında da kahverengi renkli halka bulunmaktadır. Orta irilikte ve silindir şekline sahiptir.
Karnıkara: Dane rengi kirli beyaz, göbek bağı etrafında da siyah renkli halka bulunmaktadır. İri ve silindir şekline sahiptir.

Faydaları ve/veya Zararları:
Börülce, bitkisel kaynaklı tane baklagillerdendir. Yüksek kalite protein kaynağı olup, baklagiller arasında en çok methionine asidi barındıran besindir. Düşük yağ içeriği olan börülce, yüksek oranda vitamin ve mineral içermektedir. A, C, E vitaminleri bakımından fakir olsa da, kolesterol içeriği düşük (LDL-Lipoprotein), diyet lifi (posa) bakımından da zengin bir baklagildir.

Gaz yapıcı (oligosakkaritler) özelliğe sahip; fitik asit, tanen, saponinler, lektinler, enzim inhibitörleri ve polifenoller gibi antibesinsel özellikleri bakımından olumsuz etkileri bulunmaktadır. Kalp-damar hastalıklarında ve bağırsak kanseri risklerini azaltıcı etkilere sahiptir. Aynı zamanda; yemek sonrası kan şekerini, insülin miktarını ve kan serum lipid değerlerini azaltmaktadır.

Bilgilendirme:
Börülcenin fazla oranda pişirilmesi, suda çözünen B grubu vitaminlerini olumsuz etkileyerek, pişirme suyu ile birlikte kaybedilmesine sebep olur. Börülcenin kuru taneleri ve taze baklaları, yemeklik olarak kullanılır. Hayvan yemi olarak da değerlendirilen börülce, toprağın yapısını iyileştiren ve azotça kuvvetlendiren bir baklagildir.

Dünyada; uzun fasulye, kuşkonmaz çekirdeği, bodi, snapea, bora, sitao ve yılan bezelyesi olarak isimlendirilir. Ülkemizde 12.500 ton civarında börülce üretimi sağlanmakta olup, bunların 10 bin tonu taze, 2.500 tonu tane üretimidir. Ülkemizde en fazla börülce üretimi, 733 ton ile Isparta’da olmaktadır.

100 gram Börülce’nin besin değerleri:

CHO
(g)
Na
(mg)

I
(µg)

Vit. A
(µg)
17 3 3 37
Protein
(g)
K
(mg)
F
(µg)
Vit. C
(mg)
9 480 12 29
Yağ
(g)
P
(mg)
Fe
(mg)
Vit. B³
(mg)
0,8 110 1,7 3,5
Kalori
(kkal)
Ca
(mg)
Mg
(mg)
Lif
(g)
113,5 26 51 3

 


Antibesinsel Maddeler ve Yemeklik Tane Baklagillerin Besleyici Değerleri. PEKŞEN, Erkut ve ARTIK, Cengiz. 2005. 2, Samsun : Ondokuzmayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2005, Cilt 20.

Börülce (Vigna unguiculata (L.) Walp.) Çeşitlerinde Farklı Ekim Zamanlarının Sulu ve Kurak Koşullarda Verim ve Kalite Özelliklerine Etkisi . H. ÜNLÜ, H. PADEM. 2005. Isparta : Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü, 2005.

Evaluation of Vegetable Cowpea (Vigna unguiculata (L.) Walp.) Breeding Lines for Cultivar Development. PEKŞEN, Erkut ve PEKŞEN, Aysun. 2012. 4, Iğdır : Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2012, Cilt 2, s. 9-18.

Hatay İli Ekolojik Şartlarında Börülce(Vigna sinensis(L.) Savi) Çeşitlerinin Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerine Farklı Bitki Sıklıklarının Etkileri. SERT, Haluk. 2011. Konya : Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011.

Some Physical Properties and Nutritional Compositions of Cowpea (Vigna sinensis L.) Seeds. AYDIN, Cevat, et al. 2008. Konya : Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2008, s. 71-77.


Exit mobile version